Książki

Kobra

Takiego tematu jeszcze chyba nie było. Jest temat o tym, co oglądamy, ale nie ma o tym, co czytamy. Lubicie czytać? Czytacie książki? Może macie jakieś ulubione pozycje?

frasiek

Dla rozrywki czytam głównie w czasie jazdy tramwajami/autobusami, czyli poza sezonem rowerowym.

Ulubiony pisarz to Pratchett(bo napisał najwięcej, inni podobni do niego, których wyszukałem mają niestety o wiele krótsze bibliografie) i najchętniej sięgam po książki w podobnym stylu.

Drugie w kolejności są książki popularnonaukowe, ale trochę mnie już nudzi konieczność weryfikowania wszystkiego co uznam za ciekawe. Zwłaszcza w przypadku książek historycznych kończy się to na tym, że niewiele rzeczy odważyłbym się powtórzyć innym bez strachu, że sieję ignorancję.

Sylvia

U mnie też najczęściej książka towarzyszy mi podczas podróży, chociaż latem często idę z książką na ławeczkę Smile

Przeważają thrillery i książki sensacyjne m.in. Coben, Brown. Podobała mi się też seria Pieśń Lodu i Ognia, ale nie pogardzę też książkami odmóżdżającymi, więc jakieś romance czy obyczajówki też czasami przejdą przez ręce ;d

tombak90

Ja dla odmiany, najczęściej czytam w czasie podróży Very Happy

Chociaż chciałbym więcej, bo bardzo lubię - najczęściej kryminały i/lub sensacyjne, od wielkiego dzwonu przeplatam to jakąś klasyką, żeby wmówić sobie, że mnie to interesuje i nie jestem debilem.

Jeśli chodzi o nazwiska, to zacząłem w podstawówce Joanną Chmielewską - rodzice kupili mi wtedy serię o Janeczce i Pawełku, żeby ich dziecię nie spędzało tyle czasu na klatce schodowej plując sąsiadom słonecznikiem pod nogi albo dewastując plac zabaw. Jednak biedni staruszkowie nie do końca wiedzieli/pamiętali, że Chmielewska to nie tylko seria o dwójce bachorów i ich psie, którzy walczą ze złem, ale też cała sterta trupów. Autorka rozbrajała mnie swoim humorem, pochłaniałem ją łychami i w sumie przeczytałem po kilka razy wszystko poza tymi typowymi obyczajówkami, bo takie są ponad moje siły i srać mi się chce od tych różnych love story, nawet jeśli są śmiesznie opisywane.

Tak właśnie wsiąknąłem w kryminał i nie wysiąknąłem aż do teraz. Potem przyszła pora na Christie, którą przeczochrałem wzdłuż i wszerz (przez pierwsze dwa lata liceum nie chciałem czytać nawet ulotek z Lidla jeśli nie były jej autorstwa), na Georgesa Simenona, E.S. Gardnera, A.C. Doyle'a, Roberta van Gulika, następnie cały tabun Skandynawów na czele z Larssonem, Mankellem (biedakowi zmarło się w tamtym roku i aż poczułem jakbym jakiegoś dobrego kumpla stracił) Sjowall & Wahloo, Lackberg, Nesbo, Jansson i Lapidusem... Niedawno też naszło mnie z powrotem na polskie - tu polecam Marcina Wrońskiego, Marka Krajewskiego (jaram się międzywojniem) i w sumie... a, niech stracę, Miłoszewskiego też polecę, jest trochę za bardzo lewacki jak na mój poziom wytrzymałości, ale cenię go za arcyzajebiaszcze, cyniczne poczucie humoru (jeśli ktoś przekonująco wytłumaczy mi zakończenie "Gniewu", to dostanie ode mnie dobrą flachę kurierem). No i trochę kryminałów greckich, robię rozeznanie które lepsze i je sobie tłumaczę, żeby potem, jak już cyknę kilka, bezczelnie zbić hajs na dwujęzyczności i spróbować opchnąć je jakiemuś wydawnictwu.

Dorwałem się też do wspomnianego przez koleżankę wyżej Cobena, którego powoli staję się fanatykiem. Cholernie inteligentny facet, powieści dynamiczne, wciągające, ale też z przesłaniem. Z sensacji nie pogardzę też Ludlumem albo Gerardem de Villiers - nie aż tak znany, ale polecam na odmóżdżenie, generalnie polega to na tym, że bohater rucha, strzela, ucieka, potem jeszcze raz rucha i tak wkołomacieja.

Ze wspomnianej klasyki, czasami próbuję się zaprzyjaźnić z Dostojewskim i Szekspirem, ostatnio nawet usiadłem w pociągu, majtając ludziom przed oczami okładką "Króla Leara" z Grega, żeby pokazać, że hej hej, patrzcie pazie, łysy grubas z dresowej bluzie czyta Szekspira, dont dżadż de buk baj its kower, dziwki - no i całkiem nienajgorsze, może będę się zaprzyjaźniał dalej Very Happy

Swego czasu, pół żartem pół serio położyłem sobie egzemplarz "Nad Niemnem" w okolicy łóżka i gdy miałem problemy z zaśnięciem, czytałem sobie randomowe strony. Nawet czasami działało Wink

No dobra, jak już tak pieprzę, to jeszcze ostatni akapit. Nie tak dawno temu, dla płodozmianu, postanowiłem też sięgnąć po literaturę grozy - nie wiedzieć skąd, dorwałem serię "Czarny Wygon" Stefana Dardy i skończyło się na tym, że niemal lizałem drzwi Empika w oczekiwaniu na kolejne części. Polecam całym sobą, klimat jak dla mnie mega.

Kobra

Chyba w trakcie podróży najłatwiej jest wygrzebać czas na książkę.

tombak90

No Aśka-czy-też-Irena była arcy-kuźwa-królową, jak zmarła, to aż się chciałem kopsnąć do Warszawy na pogrzeb. Jej humor powinien być wpisany do dziedzictwa narodowego, po prostu rżałem po każdym zdaniu Very Happy

W moim top 3, poza "Wszystko czerwone", są też "Całe zdanie nieboszczyka" i "Wszyscy jesteśmy podejrzani" - wracałem do nich tyle razy, że aż muszę zainwestować w nowe egzemplarze, bo z tamtych wysypują się już strony i są całe ufajdane czipsami. Jeśli więc nie masz zaliczonych tych dwóch ostatnich, to kicaj po nie czym prędzej, na pewno Cię wciągną. "Dużej Polki" aż tak nie pamiętam, kojarzę tyle, że była Joanna, był jakiś Bodzio, jakiś trup i jakaś panda i w tym towarzystwie odprawiali sobie różne wiksy. AAALE pamiętam, że to wszystko działo się w Krynicy Morskiej i właśnie dzięki tej książce koniecznie uparłem się, żeby do niej jechać i jak po piątej klasie ojciec odbierał mnie z Gdańska z takiego biedackiego obozu pseudopiłkarskiego dla szczyli, to sobie u niego wywrzeszczałem tripa w tamtym kierunku. W końcu pieprznął nam samochód na jakiejś dziurze, nie dojechaliśmy i wyrzygiwał mi to przez kilka lat, a we mnie pozostała kid-trauma po niezrealizowanym marzeniu, więc to było moje pierwsze wspomnienie, gdy wspomniałeś o tym właśnie dziele Very Happy

Tak samo, dzięki autorce zawsze chciałem wybrać się na wyścigi, bo jak pewnie zauważyłeś, miała na ich punkcie hopla.

Pratchett zdecydowanie nie dla mnie. Kiedyś miałem jakąś jego książkę jako lekturę na angielski, ale po jednej trzeciej stwierdziłem, że to nie moje klimaty, wracam grać w gry, a potem dossam się do kogoś, żeby mi opowiedział. Myślę, że mam dość prostackie gusta w temacie książek, dla mnie najlepiej żeby była krew, śmierć, flaki i uciekinierzy chowający się przed seryjnymi mordercami we wnętrzu kibla, z którego potem ów morderca beztrosko i obficie korzysta (pozdro "Łowcy głów" Jo Nesbo). Stąd też również Muminki skomentuję uniesieniem brwi - sama Buka mi imprezy nie załatwi Very Happy

Z takich bajd, to czytałem chyba tylko "Serię Niefortunnych Zdarzeń", ale chyba za bardzo was lubię, żeby polecić - to było tak naj*bane, że spaliło mi przewody mózgowe. Potem się dziwić, że dzieci coraz szybciej sięgają po dragi i alkohol...

Veron

No co Wy! Jak Chmielewska to tylko ''Lesio''! Jeszcze wyróżnię ''Wszyscy jesteśmy podejrzani''. Moja ciotka jest maniaczką i ma chyba wszystkie pozycje, jak u niej mieszkałem jakiś czas to chyba wszystkie przeczytałem. Trochę na jedno kopyto, ale świetna po ciężkim dniu pracy, przed snem. U Joanny cenię sobie grę słów i lekkość. Nowsze książki już trochę tracą urok, ale dla mnie to taki świetny sposób na odmóżdżenie.

Ja bardzo polecam książki pana Harukiego Murakamiego. Gość jest genialny! Chyba nigdy wcześniej nie czytałem tak zawiłej fabuły. Wielopłaszczyznowość jego narracji wbija w ziemie. Wciąga i daje do myślenia. Kronika ptaka nakręcacza to pozycja z serii must read.

Z polskich autorów to polecam Karpowicza. Gość łamie wszystkie utarte schematy i nie boi się wprowadzać własnych wizji, jak ma wyglądać książka. Ogólnie to dość lekkie i z wielkim humorem książki. Ości to chyba jego najlepsza książka, choć za Balladyny i Romanse dostał paszport polityki.

A już tak na koniec to jeszcze chciałbym wspomnieć o Myśliwskim. Gość napisał książkę do której będę wracał chyba przez całe życie. Trakt o łuskaniu fasoli bije wszystkich kołczy motywacyjnych na głowę. To jest książka do której trzeba dorosnąć, ale serdecznie polecam.

Ps. Mistrz i Małgorzata autorstwa Bułhakowa czyli najlepsza rozprawa ludzi z diabłem. Któż nie lubi rosyjskich pisarzy?

Veron

Całe zdanie nieboszczyka! Very Happy

Za to też mogę ręczyć!
Ostatnie co mi wpadło w ręce Chmielewskiej to Byczki w Pomidorach, 5 klas niżej, nie polecam. By zakochać się w autorce lepiej zacząć czytać jej książki chronologicznie Smile

Kobra

Sylvia

Czy tylko ja nie czytałam Chmielewskiej? Tzn. raz jeden sięgnęłam po jej książkę - dawno dawno temu - i jakoś nie dobrnęłam do końca, ale może to dlatego, że byłam młoda i głupia jeszcze? ;p ale jednak uraz został...

tombak90

Kobra

tombak90

No to Bóg zapłać, nie byłem tego świadomy, zaraz idę spróbować ukraść ten twór z jakichś lewych internetów, bo chętnie bym lepiej poznał te postacie.

Sylvia, co do Ciebie, to może i kwestia wieku, ale może też książki - jeśli zaczynałaś takim np. "Klinem" czy tymi jej jakimiś poradnikami z cyklu "Jak wytrzymać z kobietą/mężczyzną/teściową/świnką morską", to się nie dziwię, też mi się nie podoba tego typu literatura. Ale na szczęście Aśka ma różnorodną twórczość. Myślę, że jeśli spodobał Ci się Coben, to Chmielewska w dobrej, sensacyjnej wersji też powinna - humor jest tu pewnym wspólnym mianownikiem, u obojga dużo się dzieje. Rada wuja Toma brzmi: możesz zacząć "Całe zdanie nieboszczyka" i zobaczysz, czy Ci się dobrze czyta, najwyżej pieprzniesz.

Sylvia

frasiek